ضیا مصباح: به مناسبت دوازدهمین سالگرد فوت حسین راضی (با ارزوی شادی روح بزرگ این انسان شریف و با پوزش از دوستداران ایشان به دلیل تاخیر در انعکاس این یاد بود – ضیا ء مصباح) در معرفی این چهره ملی که در هفتم آذر ۱۳۰۷ به دنیا آمد باید گفت: در سال ۱۳۲۲ در ایامی که ایران عرصه‌ی تاخت و تاز قوای اشغالگر و ایادی داخلی آنها بود، حسین راضی در ۱۵ سالگی وارد صحنه‌ی پیکارهای اجتماعی شد و همراه محمد نخشب و جلال الدین آشتیانی و شماری دیگر از جوانان عدالت‌جو و میهن دوست برای مقابله با افکار ویرانگر وارداتی و مبارزه با استبداد داخلی و استعمار خارجی، سازمانی عقیدتی فرهنگی را به نام مکتب «خداپرستان سوسیالیست» با تکیه بر نیروهای داخلی و باورهای مردم ایران، بنا نهادند. در سال ۱۳۲۶ با علنی شدن این فعالیت این گروه نام خود را نهضت «خداپرستان سوسیالیست» نامیدند و روزنامه‌ای با نام «صبح امید» که راهنمای جوانان مبارز و روشن‌فکر آن زمان بود منتشر نمودند. خداپرستان سوسیالیست را می‌توان ادامه دهنده روشنگری دینی بعد از مشروطه دانست که هدفشان استقرار حکومت بر مبنای تفکرات توحیدی و اجرای سیاست‌های عدالت طلبانه برای رهایی مردم از ستم، فقر، هر نوع استعمار و استثمار انسان از انسان و هر نوع وابستگی سیاسی و اقتصادی بود. در واقع ایدئولوژی سوسیال دموکراسی نهضت خداپرستان سوسیالیست بر پایه‌ی دموکراسی و خداپرستی و نفی مادی گرایی و تساوی در برابر قانون و فرصت‌های برابر قرار داشت و مبنای ایدئولوژی این گروه را تشکیل می‌داد. یکی از پایه‌های مهم در این تفکر و نهضت اخلاقی سیاسی بر این استوار بود که مصلحت عمومی و رضایت مردم و نفی نظام‌های متکی بر سلطه اصل میباشد. این جنبش پویا و زاینده باعث شد شخصیت‌هایی همچون عزت‌الله سحابی، علی شریعتی، کاظم سامی مصطفی چمران، حبیب‌الله پیمان و دیگرانی شاخص شوند و در این مسیر وتوسعه این تفکر همت گمارند. جوانان نهضت خداپرستان در آن زمان در راستای اهداف خود من جمله ایفای نقش در ملی شدن نفت و انتخابات دوره‌ی شانزدهم مجلس و حمایت از شادروان دکتر مصدق…. کاملا کوشا بود بطوریکه در قیام سی تیرکه گوشه‌ای از این فداکاری‌ها بود نقش بعهده داشت. در پی پیروزی ملت ایران در ملی کردن صنعت نفت، شکست استعمار انگلیس و روی کار آمدن حکومت ملی، ابتدا جمعیت آزادی مردم ایران تاسیس شد و پس از کودتای ۲۸ مرداد راضی و همرزمانش را به فکر ایجاد حزبی بزرگ از مبارزان ملی و مذهبی وطن‌خواه افتادند و حزب مردم ایران به وجود آمد. در ۲۷ بهمن ۱۳۳۱ حسین راضی و محمد نخشب جمعیت آزادی مردم ایران را با کمک دیگر همفکرانشان تاسیس و روزنامه‌ی ندای مردم ایران را به عنوان ارگان رسمی خود راه‌اندازی کردند که به سرعت جای خود را در صفوف مبارزان حق طلب باز کرد. این حزب ضرورت ایجاد جامعه‌ی آزاد و سعادتمند، استقرار نظام توحیدی، بر پایه‌ی تفکر خداپرستی و اشاعه‌ی ایدئولوژی سوسیالیسم و دموکراسی را برپایه تفکر توحیدی ( خداپرستی) رامطرح و هدفش انتقال از یک افتصاد وابسته و عقب نگه داشته شده به اقتصادی مستقل و در حال رشد و مفید به حال توده‌ی مردم و رفاه آنان بود. در سال ۱۳۳۸ که نخشب ناچار به مهاجرت آمریکا شد بار مسئولیت حزب به دوش راضی افتاد و به دبیر کلی حزب مردم ایران انتخاب شد. “نقش راضی و حزب مردم ایران در نهضت مقاومت بعد از کودتای ۲۸ مرداد، استمرار فعالیت جبهه ملی دوم و سوم، عضویت این مردسیاسی ایثارگر و صاحب نظر در شورای مرکزی این جبهه و. .. به مطلبی جداگانه نیاز دارد.” پس از انقلاب تلاش راضی به عنوان دبیر کل حزب مردم ایران و دیگر همفکرانش در مسیر ادامه‌ی اهداف حزب ادامه یافت و بسیاری طرح‌های روشنگر و مفید سیاسی، اجتماعی و علمی را در آغاز انقلاب ارائه داد. حسین راضی از اولین فرهیختگان موسسه علوم اداری دانشگاه تهران و از بنیان گذاران کانون علوم اداری ایران است که پیوسته در مقوله مدیریت و چگونگی اداره کشور مطالب عالمانه و مناسب روز و زمان می نگاشت و به تدریس در دوره های مربوط نیز همت وافر داشت. شادروان راضی در ایجاد کانون اصلاح و تربیت ایتام در پوشش شهرداری خدمات ارزنده ای را به جامعه ارایه داد و. … در سالگرد فوت این مسلمان و میهن دوست واقعی و مدرس دانشگاه که در شامگاه دوم بهمن ۸۹ پس از طی دوره‌ی طولانی بیماری اتفاق افتاد یاد او را گرامی می‌داریم.
ضیا مصباح: به مناسبت دوازدهمین سالگرد فوت حسین راضی