با رسیدن طالبان به قدرت، فقر و بیکاری در افغانستان بیداد می‌کند

img

با رسیدن طالبان به قدرت، فقر و بیکاری در افغانستان بیداد می‌کند

یکشنبه, ۱۱ام مهر, ۱۴۰۰

افغان‌ها برای لقمه‌ای نان سرگردانند و حتی توان سیر کردن شکم خود و خانواده‌شان را ندارند

با خروج نظامیان خارجی از افغانستان و ساقط شدن دولت همه چیز از هم پاشید – ADEK BERRY / AFP

مردم افغانستان پس از خروج نظامیان ایالات متحده و ناتو از این کشور و رسیدن دوباره طالبان به قدرت شب‌ها و روزهای بد و ناامید‌کننده‌ای را سپری می‌کنند. با خروج نظامیان خارجی و ساقط شدن نظام این کشور، همه چیز از هم پاشید. سرمایه‌ها نابود شد و سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی پا به فرار گذاشتند.

این وضعیت پیش‌آمده در افغانستان به طور مستقیم آثاری منفی بر شهروندان این کشور گذاشته است که اولین آن خانه‌نشین شدن هزاران زن و مرد این سرزمین است. در حالی‌ که پیش از آن تعداد زیادی از زنان و مردان افغان در نهادهای دولتی و خصوصی مشغول به کار بودند و شمار زیادی هم شغل‌های غیردولتی داشتند و از طریق آن نیازهای خود و خانواده‌هایشان را فراهم می‌ساختند، اکنون با وضعیت پیش‌آمده، بازار کار در این کشور از بین رفته و کمک‌های خارجی متوقف شده است و افغان‌ها برای لقمه‌ای نان سرگردانند تا جایی که حتی توان سیر کردن شکم خود و خانواده‌شان را نیز ندارند.

با گذشت حدود یک ماه از به قدرت رسیدن طالبان، فقر و بیکاری بیداد می‌کند. شماری از مردم برای پیدا کردن لقمه‌ای نان به دزدی، قتل، آدم‌ربایی و … روی آورده‌اند و شماری دیگر به فروش فرزندانشان تا از گرسنگی و بی‌سرپناهی جان ندهند.

شب گذشته تلویزیون خصوصی طلوع گزارش داد خانواده‌ای که به دلیل جنگ از استان بغلان به کابل آمده بود، چند روز پیش کودک یک ساله و نیمه خود را فروخت.

بانویی که کودک خود را فروخته است «لیما» نام دارد و دلیل فروش کودکش را فقر و نداری عنوان کرده است. او گفت: «مجبور بودم که طفلم را بفروشم در غیر آن چه کسی می‌خواهد فرزندش را به فروش برساند.»

هفته گذشته نیز پدر و مادری در استان ننگرهار به دلیل فقر و بیکاری دو کودک خود را به بازار برای فروش برده بودند و قیمت هر کودک را کمتر از دویست دلار گذاشته بودند.

‌گفتنی است که خبر فروش کودکان تنها در دو استان کابل و ننگرهار در افغانستان منتشر شده است، دو استانی که رسانه‌ها کم ‌و بیش به آن‌ها دسترسی دارند و مشخص نیست که در سایر استان‌های این کشور که رسانه‌ها در آن‌ها حضور ندارند و از خدمات برق و اینترنت نیز محرومند اوضاع چگونه است و مردمانشان بر اثر فقر و نداری دست به چه کارهایی زده‌اند.

رامین که ساکن کابل است، می‌گوید: «یک ماه بیشتر از حضور طالبان در افغانستان نمی‌گذرد و مردم دست به فرزند فروشی زده‌اند و اگر دولت بی‌نظام این گروه برای چند ماه دیگر دوام بیاورد معلوم نیست مردم در چه وضعیت بدی قرار خواهند گرفت و حتی آدم‌ها یکدیگر را خواهند خورد. امید داریم که این روزهای سیاه به زودی تمام شوند در غیر آن امیدها متاسفانه به یاس تبدیل می‌شوند.»

نعیم که ساکن استان پروان افغانستان است، می‌گوید: «به یاد داشته باشید که این بیکاری و فقر آدم‌ها را به روزهای بسیار سیاه و تاریکی می‌کشاند مانند قتل، دزدی، فساد، فرزند فروشی و ده‌ها جرم شرم‌آور دیگر. دنیا نباید پس از بیست سال سرمایه‌گذاری مردم افغانستان را اینگونه رها کند و به آنان پشت کند. دنیا باید هرچه زوتر برای تشکیل یک نظام مردمی در افغانستان تلاش کند تا قابل پذیرش جامعه جهانی باشد و افغان‌ها از فلاکت پیش‌آمده نجات یابند.»

در همین حال سازمان ملل متحد در گزارشی تازه از احتمال گسترش شدید فقر و گرسنگی در افغانستان خبر داد و از جامعه جهانی خواست تا بدون در نظر گرفتن «دولت ناشناخته طالبان» برای مردم افغانستان کمک‌های فوری در نظر بگیرد زیرا در غیر این صورت یک فاجعه بزرگ انسانی در این کشور رخ خواهد داد.

از: ایندیپندنت